lunes, 26 de julio de 2010

Un puerto...

Yendo por la vida buscando…
Buscando puertos, no muchos puertos
Un puerto… no fiel puerto, pero segura que sea un puerto
Constante puerto
Que no sea barco y puerto a la vez

Buscando caminos
Con finas líneas que hagan parecer que es camino
Caminos con infinitos finales
Con tiempos que no son tiempos


                              Con finos trazos de la lluvia retratada en mi cara, camino por el camino al puerto,
                                          Con palabras que se quedan en ser sólo ideas
                                          Mirada con finos colores
                                         Con un carnaval en tu pecho
                                         Ser luna sin el firmamento…
                                         Cambiante como la luna, pero sin el firmamento

                                                                                         Respirar tus colores
                                                                                         Consumir de manera fortuita y única tus sabores
                                                             Que angustia tocar tus contornos y jugar así con tus eternas formas
                           Dulces son tus formas… aún así, no conforme con tus nulas ganas de ser mi propio puerto
                                                                                         Resignada a ser nómada en difusos caminos
                                                                                         Resignada a enloquecer entre estas palabras
                                                                                         Conforme de no ser tuya; tampoco mía
                                                                                         Conforme con entender que no somos nada
                                                          Más conforme aún de verte lejos; más lejos y aún más lejos que antes

1 comentario: